1716. مادر

۱. ما همان عکس های خون آلود و زخمیِ جنگیم که درست بعد از آتش بس, خاکستر می شویم. ۲. حسین منزوی 1716. مادر...

۱. شاید رنج ها و از دست رفته ها دلیل اینچنین شب هایت باشند. همان شبهایی که تو پذیرفته ای که نرسیده ای ... اما در عوض تمام حواس مادی ات را قطار می کنی تا نشان دهی کمی از این قشر آدم ها هستی. اعتراف به شیوه اعتراضی شاید!

۲. برای چندمین بار, می گویند که تو را شکستند ... جای هیچ زخمی را مداوا نمی کند.

۳. عطار

1716. مادر...

۱. به راحتی توانستم متهم کنم که هنوز پختگی لازم را ندارد. آنقدرها هم راحت نبود, ولی بعد از چند ثانیه تحلیل داستان پیش رو, با صراحت و بدون ترس گفتم. انکار کرد و گفت که بزرگ شده! من یقین دارم آدم ها هیچ وقت تغییر نمی کنند. و زیر لب می گویم تو همان موجود آزار دهنده اما صیقلی کار برایِ روحم هستی!۲. امروز از صبحِ زود نگاهم به در و دیوار خانه است. اول آشپزخانه را مرتب کردم. همانجایی که تا کمتر از ۴ ساعت دیگر باز به همان حال سابق در می آید. چه اهمیت دارد وقتی الان که نگاه می کنم حالم خوب می شود. بعد که خوب فکر میکنم دلیل این حال خوب شدنم هیچ کس و هیچ چیز نیست. یک چیزی شبیه یک بستنی یخی میوه ای توی دلم ذره ذره آب می شود و من احساس می کنم در این لحظه بهترینِ خودمم. در این لحظه! ۳. هنوز نمی دانم در میان آدم ها دنبال چه کسی می گردم.۴. محمدعلی بهمنی 1716. مادر...